Enige tijd geleden was ultraloper en avonturier Rob Plijnaar op televisie te zien in het programma De Reünie. Naast zijn drukke baan als hotelier, heeft de 66-jarige Rob aan de meest bijzondere ultra en trailwedstrijden die onze wereld kent meegedaan. Van Antartica tot de Grand Canyon tot de Mount Everest, Rob heeft er hardgelopen. Hij is de eerste Nederlander die de Marathon Grand Slam volbracht heeft en zijn volgende uitdaging: de Jungle Marathon in Brazilië. Om optimaal te kunnen presteren draagt Rob compressiekousen van Herzog Medical. Voordat hij de internetloze jungle in verdwijnt kunnen wij hem online nog net een paar vragen stellen.
1. Je hebt nu toch wel een aantal van de meest bijzondere runs in de wereld gelopen, maar als je er nu eentje mag kiezen, welke is dan je favoriet?
Dat vind ik moeilijk te beantwoorden, omdat iedere marathon zijn eigen sfeer kent. Ik heb uitersten opgezocht; de heetste, de koudste, de hoogste etc. Als ik er één mag kiezen dan zou ik de Marathon Des Sables nemen. Het was in 2008 de eerste ultra marathon die ik liep. Schitterende landschappen, perfect georganiseerd op alle fronten (ook medisch) en een goede Europese sfeer (in Amerika is de sfeer koel en afstandelijk).
2. Wat heeft je geïnspireerd om dit soort extreme hardloopwedstrijden te gaan doen?
Na zo’n 120 marathons, ontelbare halve, 10km’s en triathlons was de koek op. Ik was 55 jaar en wilde alleen nog korte wedstrijden lopen. Maar in 2007 ging ik met mijn vrouw op vakantie naar Marokko en verbleef in hetzelfde hotel als tientallen hardlopers. Ze bereiden zich voor op een tocht door de woestijn en dat wekte mijn interesse. Ik dacht aanvankelijk dat het ging om de marathon van Marrakech maar dat bleek fout. Bij thuiskomst kreeg ik van mijn zoon een boek “extreme running”. Daar stonden extreme marathons in waaronder deze tocht door de Sahara ofwel de Marathon Des Sables. Zonder me te bedenken heb ik mij opgegeven voor deze tocht en in 2008 liep ik met succes de 260 km.
Van het één kwam het ander. En als ik een marathon in de hitte met ruim 50°C aankon, zou ik dan ook een marathon op de Noordpool kunnen lopen? En zo volgenden er nog een aantal extremen waaronder de hoogste ter wereld, de Mount Everest Marathon.
3. Wat is de grootste les die je hebt geleerd van ultra lopen?
De belangrijkste les is: een goede voorbereiding is het halve werk. Ik neem een jaar de tijd om zo’n marathon voor te bereiden. Zoek de beste materialen en, indien mogelijk, zoek mensen op die het gedaan hebben. Kijk naar informatie op het internet en kijk wat voor voedsel je het beste kan meenemen, bijvoorbeeld droogvries. De meeste ultra marathons zijn zelf-supporting. In je rugzak telt iedere gram mee, maar zorg er wel voor dat er voldoende calorieën meegaan. Bij de Marathon des Sables en de Atacama Crossing in Chili wordt zelfs gecontroleerd of je de vereiste 24.000kcal meebrengt. Als je alles goed hebt voorbereid wordt zo’n krachtsinspanning zelfs een feestje en kun je volledig genieten van de uitzonderlijke landschappen.
Daarnaast is er nog een belangrijk advies: laat je niet meetrekken door de snelle jongens, tenzij je de capaciteit hebt om te winnen natuurlijk. Loop je eigen tempo en verdeel je krachten zo, dat je nog fluitend over de finish komt.
Bron: Plijnaar Photography
4. Welke wedstrijd staat het hoogste op je bucket list?
Als eerste Nederlander heb ik de “Grand Slam” binnengehaald. Dit betekent dat ik op elk continent minstens één marathon heb gelopen. Alle marathons die ik wilde doen heb ik gedaan, op één na. Dat is ongetwijfeld één van de gevaarlijkste ter wereld: de Jungle Marathon in Brazilië. Ik heb een pesthekel aan slangen, spinnen, Anaconda’s, kaaimannen en piranha’s. Maar ook het gewaad door modderpoelen hebben me altijd angst in geboezemd. Maar het is wel een geweldige uitdaging en de kans om je angsten te overwinnen.
5. Hoe ga jij met wedstrijd-kriebels om? Ben je erg zenuwachtig van te voren?
Mijn grote voorbeeld in deze is Sir Ranulph Fiennes, een avonturier pur sang. Ook hij liep de 7 continenten. Daarnaast werd hij gekweld door hoogtevrees en beklom niet alleen de Everest maar ook de Noordwand van de Eiger! Natuurlijk voel ik een bepaalde spanning voor de wedstrijd maar als ik eenmaal aan de start sta is de spanning volledig verdwenen en ga ik ervoor. Voor mij is finishen belangrijker dan een snelle tijd. En nogmaals: met een goede voorbereiding sta je relaxed aan de start.
6. Waarom gebruik je Herzog compressiekousen?
Door een collega hardloper werd ik geattendeerd op de Herzog compressiekousen. Aanvankelijk dacht ik dat dit voor bejaarde hardlopers was. Hoewel ik me nog 40 voelde, was ik inmiddels ook 56 en met de leeftijd kwamen ook de gebreken. Ik heb een hele drukke job en tijdens de spaarzame momenten waarop ik kon trainen dook ik er vol in. Dat leverde enkele vervelende blessures op, meestal in de trend van een zweepslag. De laatste jaren train ik minder agressief. Dit in combinatie met de Herzog sportcompressiekousen zorgt voor een blessurevrije periode van alweer zo’n 5 jaar (ik klop het wel af op hout).
7. Hoe helpen Herzog compressiekousen jou als ultraloper?
De ultralopen die ik heb gedaan vinden plaats onder de meest extreme omstandigheden. Hitte, kou, hoge vochtigheid en combinaties daarvan. Natuurlijk raak je na een bepaalde tijd vermoeid. Je wordt slap en gaat forceren. Herzog compressiekousen geven voldoende ondersteuning om door te gaan. Mijn “running-mate” de Zweedse arts Mikael Bjornsson draagt ze zelfs ‘s nachts voor een sneller herstel.
8. Hoe belangrijk is herstel voor jou als ultraloper?
Bij ultra marathons is een snel herstel één van belangrijkste factoren om een race goed uit te lopen. Een goede maaltijd (ik maak altijd 3 gangen: soep, pasta en chocomousse), een comfortabele matras, voldoende drinken en compressiekousen.
9. Welke tip zou je aan iedere hardloper mee willen geven?
Nogmaals: bereid je goed voor, verdeel je krachten, loop je eigen tempo en probeer te genieten.
Wil je Rob’s avonturen volgen? Kijk dan op zijn website: www.plijnaar.com
Foto credits naar Plijnaar Photography
